27 september 2021 overleed Aïda na een kort ziekbed, dat zichzelf al begin 2021 aankondigde. Al had ze het heel graag nog wat langer uitgesteld, toch leefde ze ook naar dit moment toe. Dit moment, waarvan haar laatste zucht niet het einde, maar het startsein is. Want natuurlijk kiest Aïda zelfs bij het onontkoombare voor de rebellie.
Op 4 oktober mag ik daarom namens haar stichting haar laatste kunstwerk aankondigen, tijdens de afscheidsceremonie. Die daarmee geheel in stijl ook een release party wordt die je online kunt volgen via rebelbass.com.
Nog één keer knallen
Wie haar kende, hoort het haar zeggen: “Geen gehuil aan mijn bed!” was zo’n beetje de openingszin bij het weerzien na een onheilspellend appje. Het resulteerde in een intens half jaar waarin we veel spraken over haar reis als doener. Van dat meisje dat op haar zestiende naar Eindhoven verhuist via de vrouw die als pionierende DJ rebels het voortouw nam naar de kartrekker van de DJ-school tot haar laatste transformatie als kundalini yoga teacher.
En toch, toen ik haar vroeg: “Maar waar begint de reis van die Aïda dan?”, was het antwoord resoluut: ‘hier, nu’. Ze was niet geïnteresseerd in een analytische terugblik op Aïda de maker, Aïda de lerares. “Dat doen die verrekte journalisten maar lekker straks.” Ze wilde vooruit, ‘nog één keer knallen’. Mijn rol was daarin kraakhelder: geen ruimte voor verdriet, breken of verwerken van open eindes in haar leven. Niet met mij. Dat klinkt kil, maar het voelde als een voorrecht.
Het gaf ons allebei enorm veel energie, zorgde voor grijze piekjes in de zwarte weken en maakte druilerige zomermaanden helder wit. Toen het kwartje viel: “Ja, dit is het! Dit wil ik!” Toen we kunstenaar Hanneke Wetzer en journalist Edith van Zalinge erbij betrokken. Toen de stichting een feit was. Toen we een locatie vonden. Elke keer leefde ze op, en wij met haar. Afgelopen week nog, toen ons plan definitief klaar was om uitgevoerd te worden. Het voelde als één grote middelvinger naar de tijd. Ook die is relatief dus. Haar dood mocht dan onafwendbaar zijn geworden, de laatste release staat vast: maandag 4 oktober 2021, om half twee.
“Op fucking dierendag!” zou ze ongetwijfeld zelf met een vette schaterlach gezegd hebben.
Ron van der Sterren | 28-9-2021
Foto: Hanneke Wetzer
